Dlaczego dziecko nie chce spać?
Autorka: mgr Emilia Dziadosz - psycholog, specjalista ds. snu dziecka
Dlaczego dziecko nie chce spać?
Najczęściej spotykam się z mamami, które przeczytały stosy poradników dotyczących snu, zaprzyjaźniły się z „doktorem Google” i stosowały najróżniejsze sztuczki (włączając w to zaklinanie). Znają swój każdy błąd, są na skraju wyczerpania fizycznego i psychicznego, a mimo to nie udaje im się rozwiązać problemów ze snem swoich dzieci.
Najczęściej popełniane błędy, przez które Wasze dzieci nie chcą spać
Kiedy wreszcie dziecko zaśnie w ciągu dnia, mamy oddałyby niemalże wszystko, by ta chwila trwała.I choć często wiedzą co je czeka w nocy, pozwalają, by dziecko spało, aż samo się wybudzi, nawet przez 3-4 godziny.
Wypoczęte dziecko jest skore do dotrzymywania nam towarzystwa do bardzo później pory. Dzieci mające wyregulowany rytm dobowy, umiejące samodzielnie zasypiać, powinny przesypiać bez problemu całą noc. Pamiętajmy, że to kwestia indywidualna, ale istnieją pewne normy wynikające z wieloletnich obserwacji dzieci w określonych grupach wiekowych, które się sprawdzają.
Gdy panuje chaos, warto wyjść z jakimś ramowym planem, a później go zindywidualizować. Dzieci szybko przyzwyczajają się do nowego rytmu i w ciągu kilku dni zaczyna to być dla nich bardzo naturalne.
Mamy często mówią, że są smoczkami dla swoich dzieci.
Wiele z nich popełnia ten błąd, że za każdym razem, gdy ich dziecko płacze, dostaje matczyną pierś do possania.Oczywiście nie ma w tym niczego złego, by przytulić swoje maleństwo, ale nie za każdym razem podawać pierś.Warto próbować uspokajać dzieci w inny sposób.
O ile noworodki i dzieci w okresie wczesnoniemowlęcym najczęściej zasypiają podczas ssania butelki czy piersi, o tyle już 3-4 miesięczne dziecko nie powinno zasypiać podczas karmienia.Najlepiej gdy dziecko samodzielnie wycisza się w łóżeczku, a później zasypia. W innym wypadku, kiedy przy zmianie fazy snu dzieci się wybudzają, potrzebują tego, co sprawiło, że zasnęły.
Drogie mamy, jak często zdarzyło wam się narzekać, że tylko u was dziecko się uspokaja na rękach, a wy już jesteście tym tak zmęczone?
Dajcie również swoim bliskim uczyć się dziecka by w razie potrzeby byli dla Ciebie wsparciem, a dziecko ich akceptowało.Zapewniam, że nieraz będziecie za to wdzięczne, gdy będziecie w tym czasie wreszcie mogły zrobić coś dla siebie.
Wyciszamy telewizory, nie rozmawiamy normalnie, chodzimy na palcach - dziecko śpi!
Faktycznie, jeśli dziecko przyzwyczajone jest do kompletnej ciszy podczas snu, najdrobniejszy szmer jest w stanie je wybudzić.Jeśli jednak dziecko zasypia w naturalnych warunkach, zdecydowanie trudniej będzie mu się wybudzić, gdy przejedzie za oknem karetka na sygnale. Podczas drzemek można włączać dziecku bardzo cicho muzykę poważną.
Wiele rzeczy jedynie pozornie pomaga dziecku we śnie. Najczęściej wszystko w końcu przestaje działać, a rzadko które dziecko samo jest w stanie nauczyć się wyciszać i zasypiać.Jednak czy można wiedzieć czego unikać, kiedy jest się rodzicem po raz pierwszy, a dziecko od samego początku ma np. kolki?
Przecież zrobilibyśmy wtedy wszystko by pomóc naszemu maleństwu, by ukoić jego ból. Niestety często uczymy dziecko jak ma wyglądać zasypianie, co później trudno naprawić w razie niepowodzenia. Nie bójmy się przyznać, że czegoś nie umiemy, nauczmy się prosić o pomoc zaufane osoby lub specjalistę.
Drodzy Rodzice, jedną z najważniejszych rzeczy, jaką powinien zrobić każdy opiekun dziecka, poza bezwzględna i bezwarunkową miłością, jaką obdarzamy swoje maleństwa, to obserwować, poznać i zrozumieć jego potrzeby.Należy pamiętać o tym, że jesteśmy różni i właśnie to indywidualne podejście trzeba zawsze brać pod uwagę. Warto też nasz niepokój konsultować ze specjalistami. Nie możemy i nie musimy przecież znać się na wszystkim.
Umów wizytę do specjalisty ds. snu dziecka i uporaj się z nieprzespanymi nocami!
