Kiedy zgłosić się do neurologa dziecięcego?

Wizyta profilaktyczna

Nawet bez wystąpienia wyraźnych objawów, istnieje szereg sytuacji, w których zalecana jest wizyta u neurologa dziecięcego. Konsultacje neurologiczne zalecane są między innymi w przypadku wystąpienia:

• ciąży mnogiej
• ciąży zagrożonej
• przebycia w ciąży przez matkę infekcji wirusowych i bakteryjnych
• ciąży zakończonej cesarskim cięciem, przy użyciu vacuum lub kleszczy
• powikłań w trakcie lub po porodzie
• przedwczesnego porodu i zbyt niskiej masy urodzeniowej
• podejrzenia nieprawidłowości w rozwoju układu nerwowego w okresie rozwoju płodowego
• wysokiego stężenia bilirubiny po porodzie

Zawsze, kiedy rodzice mają wątpliwości czy dziecko rozwija się prawidłowo – osiąga tzw. kamienie milowe, powinni udać się do pediatry, który w razie potrzeby skieruje dziecko neurologa. 

Objawy, które powinny być powodem wizyty u neurologa dziecięcego:

Do neurologa dziecięcego należy zgłosić się w przypadku zaobserwowania niepokojących objawów, zwłaszcza tych, które mają charakter nawracający. Warto pamiętać, że w neurologii wczesna diagnostyka ułatwia proces leczenia i wspiera prawidłowy rozwój dziecka.

W przypadku niemowląt za niepokojące objawy, będące wskazaniem do konsultacji, uznaje się:

• asymetrię ciała
• nieprawidłowe napięcie mięśni (wiotkość lub wzmożone napięcie
• prężenie i wyginanie ciała ku tyłowi podczas leżenia
• zaciskanie pieści i chowanie kciuka
• prostowanie i usztywnianie nóżek
• częste kolki
• wymioty i problemy z karmieniem
• zaburzenia snu
• częsty lub zbyt rzadki płacz
• brak kontaktu wzrokowego i brak zainteresowania otoczeniem

Zarówno u najmłodszych, jak i starszych dzieci, niepokojące są:

• drżenie ciała lub napady drgawek (również drgawki po szczepieniu, drgawki gorączkowe)
• zaburzenia chodu i płynności ruchów
• częste upadki
• problemy z pamięcią i koncentracją
• zaburzenia mowy
• omdlenia
• powtarzające się utraty przytomności
• zaburzenia słuchu, widzenia lub czucia
• bóle i zawroty głowy
• tiki
• trudności w nauce

Jak przebiega badanie neurologiczne u dzieci?

W badaniu niektórych odruchów lekarz może zastosować młotek neurologiczny, którego uderzenie jest odczuwalne, ale nie jest bolesne. Badanie niemowląt i dzieci starszych nieco się różnią.

Rozwój niemowlęcia można oceniać na podstawie osiągania przez nie konkretnych umiejętności, tzw. kamieni milowych. Dotyczą one rozwoju poznawczego, motorycznego, komunikacyjnego oraz społecznego. Lekarz może też sprawdzać reakcje dziecka na bodźce bólowe lub na określone pozycje lub nagłe ruchy. Wszelkie te czynności są konieczne dla zdiagnozowania stanu zdrowia dziecka i nie są dla niego groźne. Ponadto zbadany będzie obwód głowy.

Badanie neurologiczne u dzieci starszych obejmuje głowę, postawę ciała, chód oraz kończyny górne i dolne. Neurolog bada również czucie oraz odruchy za pomocą specjalnego młoteczka, prosi o wykonanie prostych ćwiczeń i ruchów, takich jak zamknięcie czy otwarcie oczu, ściśnięcie dłoni, wspięcie się na palce czy dotknięcie palcem czubka nosa. Może wówczas poprosić starsze dziecko zaprezentowało swój chód.

Po badaniu, w zależności od wyniku oraz dolegliwości, lekarz może podjąć decyzję o zleceniu badań specjalistycznych (m.in. tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego, badania EEG) czy konsultacjach - na przykład u psychiatry czy psychologa klinicznego, a także innych specjalistów (na przykład fizjoterapeuty, laryngologa w przypadku bólu głowy, który może być wywołany przewlekłym zapaleniem zatok)

Czym zajmuje się neurolog dziecięcy?

Neurolog dziecięcy to specjalista, który zajmuje się oceną rozwoju dziecka, diagnozowaniem i leczeniem chorób układu nerwowego – ośrodkowego i obwodowego u niemowląt, dzieci i młodzieży.

W leczeniu schorzeń układu nerwowego neurolog dziecięcy współpracuje z całym zespołem specjalistów innych dziedzin nauki, m.in. z pediatrą, gastroenterologiem, neurochirurgiem, onkologiem, laryngologiem, rehabilitantem czy psychiatrą dzieci i młodzieży. Ponadto neurolog współpracuje również z psychologiem, psychoterapeutą, logopedą lub innymi specjalistami spoza dziedziny medycyny.